شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

بِرارونِت بَمیرِه شاهِ خائن

                                       بیست و دو بهمن ماه یوم الله یوم الله 

                                               بِرارونِت بَمیرِه شاهِ خائن

                                             چی اِر بکوشتی اَمِنی بِرارَه  

این شُعارَه هیچوخ از یادُم نَشونَه. مجید خان که الاون یه زره اون وری ساز زنده، اوایل انقلاب با یه کلاه نمدی یو یه الخلقی که نئومه از کوجه بیارده با یه دسه از میگونیون راه کته بورده تهرون و تظاهراتی دله شرکت هاکرده. وقتی شعار دایه، گته: برارونت بمیره شاهه خائن چی اِر بکوشتی امنی براره". من نومه فشار اقتصادی، بیکاری، گرونی، و هر چی که باعث نگرونی مردوم بونه وجود ندارنه، همه ی ایناهان وجود دارنه و هیچ ربطی به اساس انقلاب ندارنه. شما اگه دقت هاکنین ویندنی که همین مردوم در طول سال، از خیلی مسائل نگروننه و عذاب ویندنه که اینه به خاطر تحریم آمریکا و دیگر متحدونش هسه، اما همین مردوم وقتی که راهپیمایی بونه، همشون شرکت کندننه. انقلاب اما در تاریخ نمونه و نسبت به تمومی انقلاب هایی که در تاریخ وجود داشته سرآمد و با قامتی بلند، سرافراز و جاوید هسایه. هیچ ایرونی باشعور و آزاده وجود ندارنه که از امام خمینی (ره) و شهدای انقلاب و هشت سال دفاع مقدس ناراضی بوئه. چون اوناهان واقعاً برای انقلاب و جمهوری اسلامی ایرون زحمت بکشینه. اگه اوناهان نیی بان، امروزه یا در چنگال آمریکا دییمی و یا در چنگال یه کشور دیئری که از آمریکا دی بدتر بیه. امروزه این افتخارِ دارمی که رهبری امنی سر دره که خودش یک عالم، فقیه، و زخم بخورد ستمشاهی هسه. امروزه کسی دی اَر برای شاه و شاهنشاهی تره خورد نکنده. اگه مشکلاتی دی در مملکت وجود دارنه، باید با دس من و تو حل بوو. در انتخابات سعی هاکنیم به جای حاشیه بوردن، به اصل قضیه فکر هاکنیم و یه نفری ره برای رییس جمهوری انتخاب هاکنیم تا شاید راه حل بهتری برای رفع مشکلات داره. پس هیچکس با اصل انقلاب مخالف نیه. همه انقلاب و امام و شهداشونه دوس دارننه و به عشق اوناهان امشو با صدای بلند تکبیر گننه و فردا در راهپیمایی شرکت کندنه.

یاد امام شهدا رِ یاد کُمی. یاد شهدای انقلاب رِ یاد کُمی. یاد شهید احمد رجبی اولین شهید میگون دی رِ یاد کُمی. مردم میگون و رودبارقصران افتخار کندننه که از اول در تمامی صحنه های انقلاب دیینه. امومه بیشترین شهید رِ در انقلاب و دفاع مقدس اهداء هاکرده.

دهه ی فجر گرامی باد

آغاز دهه ی فجر بر فجر آفرینان انقلاب اسلامی ایران گرامی باد  

 

**********************************

یاد امام خمینی (ره) بنیان گذار انقلاب اسلامی ایران گرامی باد  

 

**********************************

یاد شهدای گرانسنگ انقلاب اسلامی ایران گرامی باد 

 

********************************** 

 

یاد تمام مستضعفانی که با لبیک پیر مرادشان پاشنه های پوسیده ی خودشان را ور می کشیدند و پا به صحنه های تظاهرات می گذاشتند گرامی باد 

 

********************************** 

یاد اخلاص و خلوص نیت و صفای درون و های هوی آن دوران گرامی باد 

 

********************************** 

اصلاً یاد شهدا و جانبازان بخیر 

  

 

یاد شعارهایی همچون توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد بخیر  

وای اگر خمینی حکم جهادم دهد 

 

 

ملت چرا نشستین ایران شده فلسطین  

 

  

مرگ بر شاه

 

نهم دی ماه روز بصیرت بر یاران انقلاب گرامی باد.

لبیک یا خامنه ای

امروز هم به هوای مبارزه با شیطان، نیت کردیم، غسلی بجا آوردیم، جیب هایمان را پر از سنگریزه ایمان کردیم، در هوای صاف و آفتابی، با صدایی رساتر از همیشه فریادمان را بلند کردیم و نهم دی ماه را یاد کردیم و گفتیم: لبیک یا خامنه ای! نهم دی ماه یعنی انعکاس باطل بوق های بیگانه که دل خوش کرده بودند و می خواستند برای چندمین بار قله های ایمان ما را بشکنند. می خواستند از آب گل آلود ماهی بگیرند، که چه ماهیگیران بد اقبالی هستند که نمی دانند لبهای پر است از لبیک یا خامنه ای. آنها نه تنها حرمت ایمان ما را پاس نداشته که محرم را هم به سخره گرفته بودند. محرم ماه عزای حسینی است که در آن حسین (ع) چگونه زیستن را به ما آموخت. آنها نمی دانند که لبیک یا خامنه ای ما لبیک یا حسین است. گیرم در آن هوای مه آلود، دور از چشمان اصحاب و یاران، چند متری مرزها را می دریدند و چند گامی هم به جلو می آمدند، آخر چه؟ نهم دی همچنان برای ما یک روز فراموش نشدنی خواهد ماند. نهم دی به ما می آموزد که چه روبه صفتانی در کمین این انقلاب نشسته اند و با هر بادی که می وزد آن ها هم سهمی از آن می برند. آنها شکار شده ی بوق های تبلیغاتی دشمنان هستند که نه تنها برخی از جوانان انقلاب ندیده ی ما را تحت تاثیر قرار داده بلکه گاهی و گاهی مشاهده می شود که اصحاب و یاران انقلاب را هم به اصحاب بی بصیرت تبدیل می کنند. از زمانی که آن رئیس جمهور بی خاصیت با یک من آرایش و لباس زنانه، کشور انقلابی را به قصد اروپا ترک کرد، شاید راه را برای دیگر یاران ناپایدار هم باز کرده بود که گاه گاهی از تریبون های خارجی هم وز و وز می کند. نهم دی ماه به واقع ما را به دنیای تاریخ صدر اسلام می کشاند که در آن گیر و دار وقتی رسول معظم اسلام (ص) دار فانی را وداع گفت چگونه ثقیفه بوجود آمد. به ما آموخت که لباس عثمان چه معنایی دارد. به ما آموخت که مالک اشتر در جنگ صفین تا مرز یک قدمی انحاء طاغوت می رود، اما چگونه بر می گردد یا بر می گردانند. به ما آموخت که چگونه عایشه جنگ جمل را بوجود می آورد. به ما آموخت که امام علی (ع) چگونه در محراب عبادت به شهادت می رسد و به ما آموخت که چگونه امام حسن در شرایط بحرانی قرار می گیرد و یاران ناپایدارش ایشان را مجبور به صلح می کند. به ما آموخت که چگونه امام حسین (ع) سرور شهدا می شود. ما منتظر نمی شویم که از بین ما توابین بلند شوند. ما منتظر نمی شویم که مختاری قیام کند. ما همه ی این تاریخ را حفظ هستیم. قبل از آنکه دیگران بگویند یا لثارات الحسین ما می گوییم یا لثارات الحسین (ع) و لبیک یا خامنه ای.

چه کسانی از رابطه با آمریکا سود می برند؟ و سیمای ما !

نمی دانم دیروز، امروز، فردا صحیح است یا فردا، امروز، دیروز! بالاخره از قدیم می گفتند: چه خواجه علی و چه علی خواجه! این سه کلمه تیتر و موضوع تلویزیونی شبکه سه سیما است که گهگاهی بیننده ی آن هستم. من که صدا را ندارم، اما سیما را در برخی مواقع که فیلم های قشنگی، یا حرف های قشنگی دارد پاش میشینم و نیم نگاهی می کنم. برخی در پیری هم عاشق کارتن هستند. یادم می آید که یکی از معاونان نیمه بومی مدرسه میگون از فیلم های کارتنی خوشش می آمد و برای ما در آن زمان که کودکی بیش نبودیم جالب بود. چون می دیدیم که پدر و مادر ما از کله ی سحر تا غروب آفتاب به کار و تلاش مشغول هستند و وقتی هم که به خانه می آمدند با خوردن شام از شدت خستگی به خواب می رفتند و حوصله ی دیدن تلویزیون نداشتند. چرا؟! اخبار را دنبال می کردند! امروزه هم از مردم می شنوم که زیاد به تلویزیون علاقه خاصی ندارند. تنها برنامه های ورزشی، اخبار و تعدادی از فیلم های تلویزیون جاذبه ی زیادی دارد. امروزه هر جا که می رویم یک پای ثابت خانواده ماهواره ها هستند که فرقی نمی کند مومن باشی یا غیر مومن. همه و همه که نه! اما بیشتر مردم از این دستگاه نمی دانم قانونی یا غیر قانونی استفاده می کنند. در گذشته یکبار وارد منزل یکی از دوستان آشنا شدم که ماهواره ای در منزلش دیدم و جا خوردم و گفتم تو هم!!! ایشان به من گفته بود که ماهواره فقط فیلم های مستهجن نیست خیلی مطالب آموزنده ای دارد که نیاز می باشد. خلاصه هر بار که کسان نزدیک و دور را می دیدم که دستگاه های ماهواره ای را خریداری و به منزل وارد می کنند. همه و همه از فیلم های قدیمی ایران که در برخی از شبکه های ماهواره پخش می شود و ووو حرف و حدیث هایی را بر زبان می آوردند. ما تا کنون هم موفق نشدیم که ماهواره خریداری کنیم. هر بار که صحبت خاله زنک ها در میان میآمد که شما هم ماهواره بخرید، می گفتیم تا اجازه ی قانونی در کشور نباشد و همه ی مومنین از آن برخوردار نباشند ماهواره برای مردم خطرناک است. گاهی در برخی از منازل که وابسته به کمیته ی امداد هم هستند و به سختی برای سفره ی خالی خودشان نانی تهیه می کنند، اما دیش های ماهواره در پشت بام آن ها جایی برای چیزی خشک کردن! و یا راه رفتن وجود ندارد. نمی دانم شاید این افراد هم تلویزیون ما نتواند پاسخگوی نیازهای آنها باشد. گاهی خودم هم از برنامه های تلویزیونی خسته می شوم و چاره ای جز قدم زدن در خانه ندارم. یه وقت هایی سه شبکه با هم سخنرانی دارند. یه وقت هایی چند شبکه با هم تبلیغات دارند. یه وقت هایی برنامه ی تلویزیونی کسل کننده و جذاب نیست. برخی از سریال های ایرانی جذاب هستند و مردم دنبال می کنند. گاهی فیلم ها و محیط تصویر برداری فیلم ها با زندگی بیشتر مردم سازگاری ندارد.

یکی از  برنامه هایی که در شبکه ی سه پخش می شود دیروز، امروز و فردا هست. نمی دانم این برنامه چه هدفی را دنبال می کند، اما احساس می شود که سعی دارد تا دو رقیب را در کنار هم قرار داده و به نوعی از دو جبهه مروری بر تاریخ خیلی معاصر ایران داشته باشد. برخی از افراد اگرچه مذهبی و انقلابی هستند، اما رفتار و گفتار آن ها به نوعی خسته کننده و یا اینکه مردم از آنها خسته و یا دیگر برای جامعه دلچسب و دلپذیر نیستند. چرا؟ نمی دانم! شاید هم بدانم! اما مصلحت نیست که بگویم! در دوره ی انتخابات ریاست جمهوری دو دوره ی قبل که دکتر احمدی نژاد برنده آن شد، پیچ تلویزیون را روشن کرده بودم و دیدم که دو نفر از آقایان به نمایندگی از دکتر احمدی نژاد و آیت الله هاشمی رفسنجانی در یکی از برنامه ها مناظره داشتند. در آن زمان احساس کرده بودم که نماینده آقای هاشمی به بیراهه رفت و به نوعی از عملکرد و برنامه های آقای هاشمی بد حمایت کرد. همان زمان گفته بودم که مردم دیگر به آقای هاشمی رای نخواهند داد. فردی که از آقای احمدی نژاد حمایت کرده بود به درستی این کار را انجام داده بود. گاهی حمایت ها و تعریف ها باید به گونه ای باشد که برای بینندگان قابل هضم باشد. بهتر است به جای کسانی که طیف گسترده مردم از آنها به نوعی دلخور هستند، از کسان دیگری استفاده نمود تا آنها از انقلاب و ولایت دفاع کنند. جناب آقای شریعتمداری انسانی ارزشمند است، اما مردمی که در چارچوب اصلاحات جمع شده اند به نوعی با ایشان مشکل دارند. شاید اگر فرد دیگری را برای دفاع از خط و مشی ولایت و عملکرد یک دهه گذشته استفاده می شد بهتر بود. گاهی اوقات هم دوستان در آستین ها پنهان هستند و شاید به نوعی می خواهند که کار در ظاهر به گونه ای و در باطن به گونه ای دیگر رقم بخورد. دیشب آقای اصغر زاده در جلسه ی دیروز، امروز و فردا بهتر از شریعتمداری صحبت کرد. اگر چه همه ی حرف هایش قابل قبول نیست. رابطه با آمریکا برای کسانی که خوب می خورند و خوب می پوشند و خوب به سفرهای خارجی می روند و چندین بار در سفرهای حج و عتبات و عالیات و غیره شرکت فعالانه ای داشتند و برجها را یکی پس از دیگری بنا می کنند، مضر!!! و برای کسانی که متاسفانه بعد از گذشت سی و چند سال از عمر انقلاب هنوز در منزل اجاره ای نشسته و در اواسط ماه حقوق آنها به پایان می رسد و هیچگونه دخلشان با خرجشان سازگاری ندارد و منطقی نیست چشم و دل از انقلاب بسته و منتظر هستند تا با اتصال به آمریکا بتوانند آنها هم چند صباحی طعم خوش زندگی را احساس کنند خوب است. گاهی رابطه با آمریکا توان قدرت یک عده ای را می گیرد و آن ها دیگر نمی توانند خودی نشان بدهند. برخی اعتقاد دارند که رابطه با امریکا به نفع کشور و مستضعفانی هست که در دایره ی کمبودها مشکلات عدیده ای دارند.