سرود تعزیه ی چهارده معصوم شیراز (شهرک سعدی)

سرودی برای تعزیه ی چهارده معصوم شیراز تهیه شد که تهیه و تنظیم آن با آقای علی ویسی است. 

ما گروه تعزیه، چهارده معصومیم      ما عزادار حسین، آن شه مظلومیم

اهل شیراز هستیم و، فدای شاه عالمین    جون ناقابل ما، به قربون امام حسین (ع)

ما همه ایم ولایی – بر اهل بیت فدایی

تعزیه داران همه، دین نبی را یارند      خاک پای حیدر و، فاطمه را غم خوارند

تعزیه داران همه، بهر حسن غمگینند    امام خود را بین، دشمن غریب می بینند

ما همه ایم ولایی – بر اهل بیت فدایی

ما همه شاگرد، مکتب صبر زینب  بهشت بین الحرمین، تو خواب می بینیم هر شب

تعزیه خونا همه، با ادب و با احساس   زمزمه ی لبهاشون، میر علمدار عباس

عباس علمدار حسین – یار وفادار حسین

ما همه ایم ولایی – بر اهل بیت فدایی

تا ابد ما هستیم، مقیم کوی سجاد     امام باقر گشته، اسیر ظلم و بیداد  

آرزومونه باشیم، شیعه ی علم صادق      موسی بن جعفر باشد، اسلام ما را ناطق  

ما همه ایم ولایی – بر اهل بیت فدایی

من و تو ما ایرانیا، دلداده ی حسن القضا بهترین ذکر لبامون، مولا علی موسی الرضا

قلب شیعیان شده، منجلی از نور تقی    سربلندیم همیشه، با همت نام نقی

ما همه ایم ولایی – بر اهل بیت فدایی 

بلند میگیم تا بدونید، در سینه داریم گوهری  گوهر بود ولایت، مولا امام عسکری

اما همه امید ما، امید تعزیه خونا         دیدن روی دلبره، جمال اون ماه دل آرا    

یا حجه بن الحسن – عجل علی ظهورک  

(حاج اصغر علی ویسی)

مداح، مداحی و مجالس عزاداری

بنا به دعوت قبلی، جلسه ای از طرف هیئت محبین الرضا (ع) حسینیه ی حضرت امام زین العابدین (ع) شهرک سعدی شیراز برگزار گردید. در این جلسه که مداحان و سینه زنان حضور داشتند، ابعاد مختلف عزاداری ایام محرم مورد بررسی قرار گرفت و بعد از نقد و نظرات حضار، به یک جمعبندی مثبتی رسیده و قرار شد در ایام دهه ی محرم سال 91 که در پیش داریم، به اجرا گذاشته شود. اهمّ مطالب مورد اشاره عبارت بودند از:  

* همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: به مداح باید به چشم یک معلم نگاه کرد". معلم کیست؟ معلم کسی است که "یزیکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه... معلم در بدو امر خودش و دیگران را تزکیه می کند. در ابتدا یک مداح باید خودش الگویی برای دیگران باشد. نه تنها کلام، بلکه باید رفتار و اعمالش در جامعه به گونه ای باشد که باعث بدبینی نشود. برخی از مداحان با یقه ی باز و گردنبند و انگشتر طلا که قابل دید است؛ به اجرای مداحی می پردازند که این یک جلوه ی نامطلوبی دارد. طوری نباشد که مداحان ما خدای نکرده وقتی از خواندن دست برمی دارند، پشت سر مداح دیگری اقدام به غیبت و ... بنمایند. همچنین مطالبی که برای ارائه به مردم تهیه می کنند مستند و صحیح باشد. یعنی بعد از تزکیه، تعلیم است که باید با مطالعه، تحقیق و جمع آوری مطالب ارزنده و سپس پالایش کردن و تنظیم آهنگ و دسته بندی، آن را برای اجرا در نظر بگیرد. 

برای یک مداح رفتار شایسته، صدای خوب، اجرای خوب، مطالب خوب و مستند خیلی مهم است.

 

* نوع مطلب و خواندن هم خیلی تاثیر دارد. گاهی یک مداح صدای خوبی ندارد، اما کلامش به گونه ای است که جاذبه دارد. گاه کلام تاثیر خودش را می گذارد. گاهی صدا هم هست، اما نوع شعر و مطالبی که تهیه می شود، جاذب نیست. یکی از مجریان می گفت:کلام تو مملو از تصویر است". یعنی نوع کلمات و جملاتی که مورد استفاده قرار می گیرد جاذبه دارد. گاهی صدا و کلام خوب هستند، اما صحیح نیستند. مثل شوری که ایجاد می شود و در حین گفتن" حسین" می گویند:  (سین) که این یک نوع بی حرمتی به اباعبدالله الحسین (ع) می شود. باید در اجرای شور و غیره به گونه ای باشد که کسی اینگونه مطالب را بیان نکند.  

* از مداحان نوجوان و جوانی که در جمع هستند، باید به گونه ای مدیریت شود که هم آنها در این مراسم اجرا داشته باشند و هم سینه زنان از ریتم و آهنگی که دارند باز نمانده و بی نظمی بوجود نیاید. باید توجه داشت که نوجوانان هم باید در اینگونه محافل و مجالس تمرین کنند تا بتوانند در آینده به جرگه ی مداحان بپیوندند.

* اگر یک مداح روضه ای خواند، مداح دیگر به ادامه روضه نپردازد، چون دیگر نه اشکی باقی می ماند و نه اینکه مخاطبین آماده ی ادامه ی روضه هستند. یک مداح هم باید مدیریت مجلس را بر عهده بگیرد.  

* صدای بلند گوها باید به گونه ای باشد که دلخراش نبوده و مزاحمتی هم برای همسایگان بوجود نیاورد و همچنین به گوش حضار آسیب نرساند. نوع گرفتن میکروفون ها هم باید به گونه ای باشد که تا دهان حدود چهار انگشت فاصله داشته باشد . در اینصورت هم جنبه ی بهداشتی آن رعایت و هم اینکه با تماس لب و بینی ارتعاشاتی در صدا ایجاد نخواهد شد.  

* سینه زنی و مراسم عزاداری باید به گونه ای باشد که مدعوین و مخاطبین پس از اتمام مراسم، چیزی یاد بگیرند. باید یک مهد کودک، پیش دبستانی، دبستان، راهنمایی، دبیرستان و یک دانشگاهی باشد که هر شرکت کننده در هر سن و سال، و در هر مرتبه و مقامی که هست، از آن بهره ببرد. تمامی اعمال و رفتار معصومین (ع) آموزنده است. تمامی حرکت امام حسین (ع) از ترک مدینه تا بدو ورود به مکه و در ادامه تا کربلا و عاشورا و تاسوعا ... ، درس های اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و تربیت خانوادگی نهفته است. یک دوره از درس اخلاق خانواده در این صحنه ها موج می زند. رفتار مادر با فرزند، رفتار فرزند با مادر، رفتار پدر با خانواده، رفتار برادران با خواهران و بالعکس، رفتار امام با دشمنان و الی آخر. اینجا یک دانشگاهی است که اگر در پای منبر و روضه و مداحی کسی چیزی یاد نگیرد، جای بسی تاسف است.  

* مسوولان سینه زنی باید خیلی دقت به ریزه کاریهای اخلاقی و غیره داشته باشند. گاهی با ورود شخصی یکی از مداحان یا اعضاء هیئت، دست تازه وارد را می گیرد و به جلو هدایت می کنند. این عمل خیلی زشت و باعث بدبینی جمع حاضر می شود. در سینه زدن و عزاداری هیچگونه برتری وجود ندارد. هر کس در هر سن و سال و هر شخصیت اجتماعی که دارد در پیشگاه امام حسین (ع) و هیئت عزاداران برابر است. اگر دست شخص تازه وارد را بگیریم و به بالای صف هدایت کنیم، اینجا یک برداشت سویی می شود برای دیگرانی که به مراتب با آمدن هر فردی به قسمت پایین مجلس هدایت می شوند، یک نوع بدبینی بوجود می آورد. مجالس عزاداری، بالا و پایین ندارد. مداح، سینه زن، هیئت امنا، موسسین، بانیان، کفشداری ها، نظافت چی ها، همه و همه یک چیز را دنبال می کنند و آن هم اشاعه ی فرهنگ امام حسین (ع) است.  برای مثال حاج سیاوش فهندژ، که شاید راضی هم نباشد نامش برده شود.ایشان بالا و پایین مجلس برایش فرقی ندارد.گاه او را در ابتدای درب ورودی می بینیم و گاهی در بین جمعیت و حتی گاهی در میان بچه ها می نشیند.گاه او را در حال جارو زدن و گاه در حال انجام کارهای دیگری که شاید برای خیلی از بزرگان مجالس دیگر، علیرغم اینکه می گویند در عزاداری امام حسین فلان است و فلان! اما برایشان سخت باشد که بگویند شما از کنار در ورودی و در حال دست به سینه شدن بیایید و جارو بزنید!اما حاج سیاوش فهندژ این کار را انجام می دهد و همین است که بچه های محل عاشق بی ریایی اصحاب حسینیه ی امام زین العابدین (ع) هستند.

* سینه زنان و کلیه ی کسانی که در جمع عزاداران قرار می گیرند، باید حرمت عزاداری را حفظ نمایند. گاهی ماندن یک نفر در خانه بهتر از ورودش به چنین اجتماعاتی است. گاهی یک نفر با اعمال و رفتارش باعث بدبینی افراد دیگر می شود. هر تازه وارد و مخصوصاً نوجوانان و جوانانی که تازه وارد چنین مجالس و محافلی می شوند، اعمال و رفتار بانیان و صاحبان مجالس و کلیه ی عزاداران می تواند او را مجدداً ترغیب نماید و یا اینکه با دیدن اولین برخورد و رفتار ناشایست از کسانی که در جمع عزاداران قرار دارند، او را از اینگونه مجالس و محافل دل آزرده و یک خاطره ی تلخی برای او باقی بماند.  

* مراسم عزاداری از ساعت ۲۰ شروع و در ساعت 23 به اتمام می رسد. رئوس برنامه ها عبارتند از:  

قرائت کلام الله مجید

زیارت عاشورا

سخنرانی

روضه خوانی و مداحی  

*هر شب روضه خوانان و مداحان باید برای یکی از بزرگان عاشورایی مدیحه سرایی نمایند. روضه ی حضرت فاطمه (س)، شهادت حضرت مسلم (ع)، ورود حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و یاران به کربلا، شهادت حضرت رقیه (س)، روضه ی حضرت زینب (س)، شهادت اصحاب ( جناب حر (ع)، حبیب بن مظاهر، ...) ، شهادت حضرت قاسم بن الحسن (ع)، شهادت حضرت علی اصغر (ع)، شهادت حضرت علی اکبر (ع)، شهادت حضرت عباس (ع)، شهادت حضرت عبدالله بن الحسن (ع)، شهادت امام حسین (ع)، شام غریبان

افتتاحیه ی سوگواره ی تعزیه ی خوانی گروه چهارده معصوم (ع) شیراز

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع) 

کم کم ماه محرم از راه می رسد. دوباره کوچه پس کوچه های شهرمان را غبار غم فرا می گیرد و تکرار شیرین غوغایی می شود که من و ما، عطش یک جرعه آب را نه تنها در کنار فرات، بلکه در کنار دریا هم احساس خواهیم کرد. کم کم کاروان به حج رفته با تمام سعی و کوشش، اما نیمه، رها خواهند کرد و رهسپار سرزمینی می شوند که آب و آتش، تیغ و تن، سواره و پیاده، ظلم و ظالم محشری برپا می کنند که تا ابد ذهن هر آزاده و مومنی را به خود مشغول می سازد. در این ایام، هر کس با هر بضاعتی که دارد، به گونه ای خودش را وقف راه ارباب بی کفن نموده و در تعزیت آن مردان و زنان بی بدیل از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد. گروه تعزیه ی چهارده معصوم (ع) شیراز (شهرک سعدی) با مدیریت حاج عبدالصمد فهندژ سعدی، قصد دارد طبق سنوات گذشته، در اجرای شبیه خوانی به نوعی ارادت خود را نسبت به ساحت مقدس حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و یاران با وفایش نشان دهد. لذا از عموم علاقمندان دعوت می شود در افتتاحیه ی این سوگواره شرکت بفرمایند. 

                                               

مکان: شهرک سعدی شیراز – بلوار بوستان - فرهنگسر ای طاووسیه

زمان: پنجشنبه 25/8/91 

ساعت 19

گروه تعزیه ی چهارده معصوم (ع)شیراز (شهرک سعدی) 

بسیج هنرمندان سپاه فجر فارس  

پایگاه بسیج شهید عرشی

هیئت جان نثاران حجه بن الحسن العسکری (عج)

رفتار والدین با فرزندان

دیشب در جلسه ی هفتگی هیئت محبین الرضا (ع) حسینیه ی حضرت امام زین العابدین (ع)، جناب دکتر کشاورز استاد دانشگاه شیراز در ادامه ی سلسله بحث های خود پیرامون روابط والدین و با فرزندان صحبت کرد. ایشان در ابتدا با ورود به بحث هفته ی گذشته که ارتباط والدین با فرزندان در سنین زیر دو سال و بعد از دو سالگی بود اشاره نمود که والدین به درخواست های کودکان زیر دو سال بی توجه نباشند و بدون تاخیر به خواسته های آنان جامه عمل بپوشند؛ اما از مرز دو سالگی به بعد به نیازهای کودکان کمی با تاخیر انجام شود تا کودکان بفهمند که هر چیزی به سرعت بدست نخواهد آمد و صبر و بردباری را یاد بگیرند. ایشان در ادامه به رفتار والدین با فرزندانی بود که وارد مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان می شوند. به اعتقاد ایشان، در مقطع دبستان فرزندان باید تا حدودی با قانون آشنا و احساس مسوولیت را یاد می گیرند. یک ساعتی باید از خواب بیدار شوند، یک ساعتی به مدرسه بروند، یک ساعتی در مدرسه حضور خواهند داشت و یک ساعتی هم به منزل برخواهند گشت. در رفتن و آمدن و همچنین برای انجام تکالیف روزانه این قانون را یاد می گیرند که باید به آنچه به ایشان گفته می شود عمل کنند. دوران راهنمایی برای فرزندان مخصوصاً فرزندان دختر سخت و حساس است. فرزندان مخصوصاً فرزندان دختر در این دوران پا به سن بلوغ می گذارند. چهره های آنان تا حدودی تغییر می کند و صدای آنان کلفت و خش پیدا می کند. این دوره دوره ای است که فرزندان نیاز بیشتری به محبت پدر و مادر دارند. اگر در این دوره با آنان رفتاری ناخوشایند سر بزند، در ابتدا به دروغ گویی و سپس اگر برخوردها شدید تر باشد می تواند عواطف آنان را جریحه دار و متقابلاً آنان نیز با بزرگترها برخورد ناشایست انجام بدهند. در این دوره باید با فرزندان رفتاری محبت آمیز داشته باشیم. فرزندان گوش نصیحت پذیر ندارند، اما منطقی هستند. برای مثال: اگر فرزند دختری لباس مانتو کوتاه و غیر معمولی از والدینش می خواست باید چکار کنیم؟ امروزه شرایط طوری شده که اگر یک دختری لباس محجبه بپوشد و وارد مدرسه بشود همکلاسی های او به او می خندند و شاید او را امل و ... بخوانند. در این مورد پدر و مادر به فرزندشان می گویند مانتویی که می خواهی بخری چه قیمتی دارد؟ اگر گفت 50000 تومان والدین به او 60000 تومان بدهند و همراه او به بازار بروند. آنها با دادن 60000 تومان به او می گویند که ما از قیمت مانتو ناراضی نیستیم و حتی 10000 تومان هم بیشتر پرداخت کردیم. در هنگام رفتن به بازار به کسانی که اینگونه پوششی دارند نشان بدهید که چگونه مورد بی حرمتی افراد قرار می گیرند. به او بگویید که تو عزیز ما هستی و ما تو را دوست داریم و نمی خواهیم با اینگونه پوششها مورد بی حرمتی افراد قرار گرفته و غرورت لکه دار شود . با توجه به تجربه ی کاری که با افراد مختلف بوجود آمد این کار پسندیده و جواب مثبتی داده است. در این صورت فرزندان هم چون نمی خواهند که والدین آنها ناراحت بشوند از خرید اینگونه پوشش ها صرف نظر کرده و با هم اندیشی والدین به آنچه شایسته است عمل می کنند. اگر مانتویی در حدود 40000 تومان خریداری کرد، 20000 تومان او را هم به عنوان هدیه به او بدهید تا هر چه لازم بود خریداری نماید.

دوران دبیرستان دوران درو کردن است. یعنی هر چه در کودکی و نوجوانی عمل کردید در دوران جوانی این میوه بارور خواهد شد و ثمره ی آن را برداشت خواهید کرد. اگر کشاورزی در یک زمین خشک وشوره زار و با بذر نامناسب کشت نماید، مسلماً برداشت خوبی نخواهد داشت. برعکس وقتی در یک زمین خوب و با بذر مناسب و اصلاح شده و آبیاری به موقع انجام بشود، محصول آن هم در خور توجه خواهد بود.