نهم دی ماه روز بصیرت بر یاران انقلاب گرامی باد.

لبیک یا خامنه ای

امروز هم به هوای مبارزه با شیطان، نیت کردیم، غسلی بجا آوردیم، جیب هایمان را پر از سنگریزه ایمان کردیم، در هوای صاف و آفتابی، با صدایی رساتر از همیشه فریادمان را بلند کردیم و نهم دی ماه را یاد کردیم و گفتیم: لبیک یا خامنه ای! نهم دی ماه یعنی انعکاس باطل بوق های بیگانه که دل خوش کرده بودند و می خواستند برای چندمین بار قله های ایمان ما را بشکنند. می خواستند از آب گل آلود ماهی بگیرند، که چه ماهیگیران بد اقبالی هستند که نمی دانند لبهای پر است از لبیک یا خامنه ای. آنها نه تنها حرمت ایمان ما را پاس نداشته که محرم را هم به سخره گرفته بودند. محرم ماه عزای حسینی است که در آن حسین (ع) چگونه زیستن را به ما آموخت. آنها نمی دانند که لبیک یا خامنه ای ما لبیک یا حسین است. گیرم در آن هوای مه آلود، دور از چشمان اصحاب و یاران، چند متری مرزها را می دریدند و چند گامی هم به جلو می آمدند، آخر چه؟ نهم دی همچنان برای ما یک روز فراموش نشدنی خواهد ماند. نهم دی به ما می آموزد که چه روبه صفتانی در کمین این انقلاب نشسته اند و با هر بادی که می وزد آن ها هم سهمی از آن می برند. آنها شکار شده ی بوق های تبلیغاتی دشمنان هستند که نه تنها برخی از جوانان انقلاب ندیده ی ما را تحت تاثیر قرار داده بلکه گاهی و گاهی مشاهده می شود که اصحاب و یاران انقلاب را هم به اصحاب بی بصیرت تبدیل می کنند. از زمانی که آن رئیس جمهور بی خاصیت با یک من آرایش و لباس زنانه، کشور انقلابی را به قصد اروپا ترک کرد، شاید راه را برای دیگر یاران ناپایدار هم باز کرده بود که گاه گاهی از تریبون های خارجی هم وز و وز می کند. نهم دی ماه به واقع ما را به دنیای تاریخ صدر اسلام می کشاند که در آن گیر و دار وقتی رسول معظم اسلام (ص) دار فانی را وداع گفت چگونه ثقیفه بوجود آمد. به ما آموخت که لباس عثمان چه معنایی دارد. به ما آموخت که مالک اشتر در جنگ صفین تا مرز یک قدمی انحاء طاغوت می رود، اما چگونه بر می گردد یا بر می گردانند. به ما آموخت که چگونه عایشه جنگ جمل را بوجود می آورد. به ما آموخت که امام علی (ع) چگونه در محراب عبادت به شهادت می رسد و به ما آموخت که چگونه امام حسن در شرایط بحرانی قرار می گیرد و یاران ناپایدارش ایشان را مجبور به صلح می کند. به ما آموخت که چگونه امام حسین (ع) سرور شهدا می شود. ما منتظر نمی شویم که از بین ما توابین بلند شوند. ما منتظر نمی شویم که مختاری قیام کند. ما همه ی این تاریخ را حفظ هستیم. قبل از آنکه دیگران بگویند یا لثارات الحسین ما می گوییم یا لثارات الحسین (ع) و لبیک یا خامنه ای.