شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

چند نکته از سر دل سوزی با اوباما رییس جمهور آمریکا

 

     چندی قبل در نیویورک بین آقای روحانی و آقای اوباما روسای جمهور ایران و آمریکا گفتگوی تلفنی برقرار شد. این که چه کسی اولین زنگ را زد و چه کسی گوشی را برداشت اصلاً مد نظر نیست. اگر چه شعار مرگ بر آمریکا از روی میز اکثریت ملت ایران برداشته نشده است، اما مهم آن است که امروزه نرمش قهرمانانه روی میز رهبر نظام جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت ا... خامنه ای قرار دارد. نرمش قهرمانانه یعنی این که ما به غیر از اسراییل با هر کشوری دست دوستی برقرار می کنیم و آمریکا هم می تواند از این فرصت به دست آمده کمال استفاده را بنماید. صحبت های نتانیاهو و رهبران اسراییل دروغ، تهمت، فریب و جنگ طلبانه است. اوباما به عنوان یک رییس جمهور کشوری بزرگ همانند آمریکا می تواند به درستی دوستان و دشمنانش را بشناسد. ایران در طول تاریخ درخشانش به ناحق با کشوری درگیر نشده و ایرانی تا ظلمی برایش ایجاد نشود دست به سلاح نمی برد و همواره زبان معرفت و اخلاق حسنه اش در جهان بی مانند است. چنان که سعدی شاعر شیرین سخن ما نظمی دارد که تمامی شرق و غرب بدان افتخار می کنند و همه مشتاق هستند تا این قند پارسی هم به بنگاله ها برود.

بنی آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضو ها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی

     همین اندیشه است که ما را وا می دارد تا در مواقعی که سلاح ها در غلاف قرار دارد با همنوعان خوب و صمیمی و با محبت باشیم. اوباما باید از این فرصت استفاده نموده و خلاء ای که 30 سال بین ملت ایران و آمریکا بوجود آمده برطرف کند. باید این را به خوبی هم بداند که این گفتگوها نه از ترس است و نه از خواری و زاری که باید بداند ملت ایران قهرمان و در مواقع ضروری به خوبی از خودش حفاظت می کند. 30 سال گذشته درسی برای تمام تاریخ است که علیرغم مشکلات توانسته ایم سر پای خود بایستیم و حتی در خیلی از موارد هم پیشی بگیریم. اوباما باید بداند که همیشه اینگونه نرمش نشان نخواهیم داد و اگر مجدداً شیطنت کند، این بار درسی به او خواهیم داد تا ابد فراموش نشود. شیطنت های او در دیدار با رفیق نابابش نتانیاهو گستاخانه بود. اینکه من هنوز گزینه ی جنگ را از روی میز برنداشتم، و یا این که ایران ثابت کند و چنین کند و چنان کند! این ها حرف های از مسیر خارج شدن است که اگر این بیراهه ها راه را از مسیر اصلی اش خارج کند، این او هست که شکست می خورد نه ایران. ایران به جهان نشان داده که تمایل به صلح، گفتگو، رفتار مسالمت آمیز دارد. و اگر این بار خطایی از سر نادانی سربزند این ایران است که به لطف شعر سعدی (تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی) تا ابد او را نمی بخشد و پیروز میدان خواهد بود.

عکس ها و خاطرات دفاع مقدس

  

 تعجب نکنید اینجا هم جبهه است. از نوع ایستگاه صلواتی کرخه. این گوشت ها تکه تکه و بعد توسط آشپز ماهر دربندسری تبدیل به غذای خوشمزه می شد تا دمی رزمندگان خسته از راه رسیده را پذیرایی نمایند. 

  

 آقای رزمنده ی سمت راستی هم برای جامعه ی اسکی بازان قابل شناسایی است.  

  

  

اینجا هم جبهه است و جماعت نمازگزار از رزمندگان رودیارقصران هستند. از خمیازه ی فرمانده معلوم می شود که نماز صبح است.  

  

 

 اینجا هم جبهه است. نزدیک مهران ماه محرم و رزمندگان در حال عزاداری سرور و سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع) هستند.  

 

تعجب نکنید این هم یک نوع از سنگرهای تیپ کاتیوشا است. برای استراحت خوب است اما در مقابل توپ و ترکش کارایی ندارد.

 

 

 این هم شلیک کاتیوشا  با دستور یا پنج تن پنج موشک ارسال می شد.

 

 

اصلا انگار نه انگار جبهه است. شاید شباهت به رستوران صحرایی داشته باشد. 

 

 

این هم تجهیز کاتیوشا    

 

 

 و این هم غنیمت جنگی در عملیات رمضان کرخه

هفته ی دفاع مقدس گرامی باد

 

وداع با شهدای گمنام

      این روزها شیراز میزبان شهدای گمنام دفاع مقدس است. شهدایی که پیروزمندانه در عملیات های مختلف شرکت کرده و برای دفاع از میهن اسلامی از هیچ کوششی دریغ نورزیده و امروزه پس از سال ها آن هم گمنام  تشییع می شو.ند تا در انتها جایی از این سرزمین در بستر خاک آرام بگیرند. کاش آن ها هم این چند سال زنده دنیایی بودند و شکنجه های روحی و روانی ما را می دیدند و شاید تاب مقاومت نمی آوردند. آن ها خوب می دانند که جبهه های هشت ساله ی دفاع مقدس قطعه ای از سرزمین ایران عزیز است که زمانش، مکانش، هوایش و همه چیزش رنگ و بوی خاصی داشت. آن جا شهامت، دلیری، صداقت، کرامت، یک رنگی، صفا و صمیمیت موج می زد. زیباترین جلوه های آن روز  گمنام ماندن است که برخی شهدای ما در این جرگه هم خوب درخشیدند. گمنامی شاید مدال افتخاری است که هر شهیدی به گردن نداشته باشد.  

     امشب مسجد جامع شهرک سعدی شیراز  افتخار دارد تا لحظاتی بعد از نماز مغرب و عشا میزبان شهدای گمنام باشد.  امیدواریم امشب سعادت حضور داشته باشیم و بوی شهدا را در فضای معنوی شهرک سعدی شبراز احساس کنیم.

 

 

 

 

 

یادشان همواره گرامی باد  

دریافت عکس ها از شیرازه