شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

حال هموطنان سیل زدگانم چطور است؟

چگونه سفره را نگاه کنم و دست به غذا ببرم و در آن طرف کوهها مردمانی از جنس ایرانم با حالی زار و پریشان مصیبت سیل ویرانگر را تحمل می کنند.

چگونه پایم را دراز کنم و به استراحت بپردازم که آنسوی سرزمینم آسوده نیستند

چگونه کودکانم را نگاه کنم و زیر آسمان ایرانم کودکانی رنج کشیده به سختی این روزها را تحمل می کنند.

سیل

وای بر من اگر یک شکم سیر غذا بخورم

وای بر من اگر با آرامش خاطر به رختخواب بروم

ما تا آخرین نفس ها مشتاقانه به کمکتان خواهیم آمد

همراه با شما سیل را مهار می کنیم

آب های حجیم را فروکش خواهیم کرد

و آب های روان را در دره ها و رودها جریان خواهیم ساخت

خواهرم، برادرم، مادرم، پدرم

فرزندان ایران زمین هیچگاه نخواهند گذاشت که شما سر بی شام بگذارید

این هم خواهد گذشت

به خدا ایمان داریم

بگذار باران هر چه می خواهد ببارد

فردا که این تلاطم فرو نشست به آب احتیاج داریم

به آبادانی احتیاج داریم

به آب های زیر زمینی بی نهایت احتیاح داریم

فقط مواظب خودت و خودتان باشید

دوباره می سازیم

دوباره می کاریم

دوباره انرژی می گیریم

فقظ مواظب خودت باش

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد