شهید علیرضا کربلایی علیخانی

شهید علیرضا کربلایی علیخانی

     بسم رب الشهدا و الصدیقین: (السابقون السابقون، اولئک المقربون، فی جنات النعیم...) پیش گرفتگان به ایمان، سبقت گیرندگان به بهشتند، آن گروه سابقون مقربان درگاهند. در بهشت­هایی که مشتمل بر انواع میوه و نعمت است.

الا ای هموطن نامم اگر خواهی علیم من / اگر از علت مرگم شوی جویا شهیدم من

     شهید علیرضا کربلایی علیخانی فرزند شعبان در سال 1346 در میگون از توابع بخش رودبار قصران چشم به جهان گشود. او در همان دوران کودکی، پسری مظلوم و با وقار بود. احکام مذهبی خود را در همان دوران انجام می داد. بعد از دوران طفولیت راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا اول دبیرستان ادامه داد. چند سالی به خانواده کمک می کرد. در سن 18 سالگی به خدمت مقدّس سربازی اعزام شد و دوران آموزشی را در لشگر77 پیروز خراسان سپری کرد.

     پس از دوران آموزشی به مناطق جنگی کردستان، اندیمشک(دوکوهه) اعزام شد و به خیل عظیم سربازان اسلام پیوست. در آخرین مرحله به منطقه­ی حاجی عمران(کله قندی) اعزام شد و در عملیّات­های والفجر مقدماتی یک و دو شرکت داشت. در مرداد ماه سال 62 برای یافتن پیکر پاک دوست خود شهید ناصر صداقت طلب به منطقه­ی حاجی عمران رفت و در همان جا توسط مزدوران دموکرات به اسارت در آمد. پس از چند روز اسارت، توسط بمباران به شهادت رسید. در همان ایّام مادر شهید در خواب می­بیند که دو تابوت به طرف امامزاده سیّد میر سلیم میگون در حرکت است. همراه تابوت­ها سیّده­ای حرکت می­کرد. مادر شهید پرسید: سیّده خانم این تابوت­های کیست؟ سیّده خانم جواب داد: این تابوت­های حضرت علی اکبر (ع) و حضرت قاسم (ع) است. مادر شهید نظاره­ای به تابوت­ها کرد. دید فرزند شهیدش و شهید ناصر صداقت طلب در همان تابوت­ها قرار دارند. یک مرتبه از خواب بیدار می­شود و نماز به جای می­آورد. در همان زمان شهادت فرزندش به او الهام می­شود. پس از گذشت چند روز خواب مادر به حقیقت پیوست و در تاریخ 13 مرداد ماه 1362 فرزندش به درجه­ی رفیع شهادت نائل آمد. چون محل شهادت علیرضا در ارتفاعات کوه کلّه قندی بود، پیکر آن شهید و دوستش را توسط اسب به پشت جبهه انتقال دادند. در تاریخ 18 مرداد 1362 پیکر پاک آن شهید و شهید ناصر صداقت طلب را به میگون منتقل کردند و در امامزاده سیّد میر سلیم (ع) به خاک سپردند. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد. ( منبع: خواهر شهید)