نوروز سلطون بی یمو

من از زبان پدران و مادران کهن سال میگونی قصه ها، خاطرات و ترانه های زیادی شنیده بودم. یکی از این ترانه ها مربوط به نوروز خوانی است. وقتی موسم عید نوروز فرا می رسید، برخی نوروز خوانی را زمزمه می کردند. اگر اشتباه نکنم این ترانه ها از زمانی ورد زبان میگونی ها شده بود که در موسم نوروز، نوروز خوانان مازندرانی به میگون و روستاهای اطراف می آمدند و در کوچه ها و پس کوچه ها این نواها را سر می دادند و هنگامی که از درب منزلی عبور می کردند لحظه ای درنگ و با خواندن شعرها و ترانه هایی آمدن بهار را نوید داده و صاحب خانه هم با تنقلات و وسایل دیگری به نوعی با آنان همراه می شدند و به آنان فرا رسیدن نوروز را مژدگانی می دادند.

باد بهارون بی یمو

(باد بهاران آمده) 

مژده هادین دوستون

(مژده دهید ای دوستان)

نوروز سلطون بی یمو

(نوروز سلطان آمده)

*

مژده هادین دوستون

(مژده دهید ای دوستان)

این سال نو باز بی یمو

(این سال نو باز آمده)

این نوبهار مبارک بو

(این نو بهار مبارک باد)

این لاله زار مبارک بو

(این لاله زار مبارک باد)

مژده هادین دوستون

(مژده دهید ای دوستان)

بلبل به بستون بی یمو

(بلبل به بستان آمده)

ای صد سلام و سی علیک

خاله باجی! سلام علیک

خاله! زمّا ته درا

تو بزن شه دِتَرا

په کنه صنّخه درا

بیاره دستمال زری

و سر کدوئه پن زاری

 باد بهارون آمده

نوروز سلطان آمده

مژده دهید ای دوستان

این سال نو باز آمده

خاله باجّی باخدا

ان شالله بوری کربلا

ته مطلب بووئه روا

انه زمّا این پا اون پا

مه چرمه بن بَوو رها

ته جا گیرمه چرمه بها

در میگون فصول بهار و تابستان دراویش، فالگیران و گدایان غیر بومی هم به در خانه ها می آمدند. گدایان غیر بومی به "طالقونی" محشور بودند. نوروز خوانان برای اینکه خودشان را از دراویش و گدایان دوره گرد جدا کنند، اغلب با شعرهای فی البداهه خودشان را معرفی می کردند.

 

بنده دکتما آملیه دوم

بوردمه خطه نور بیتمه آروم

چارده دسگاهی و منه ساختمون

باغ عباسپور و هسه مه سامون

یا: ای باجی و ای گدا

نیمی طالقونی گدا

نیمی دسیر نیم چپا

مه رفیق من بچا

شما مره نائورین گدا

مو روستا دار موکو پا

کهنیم دارمو ملک و جا

باغ دارمو غولی کلا

خدا بهلّو تنی ریکا

برای اطلاعات بیشتر می توانید به سایت مازندنومه مقاله ی نادعلی فلاح،پژوهشگر فرهنگ مردم مراجعه نمایید.

گل به گلستان بیمو

(گل در گلستان آمده)