شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

به که رای می دهم؟ (رئیس جمهور آینده ی من)

اگر چه تبلیغ برای انتخابات ریاست جمهوری خیلی زود است، اما برای کسانی که عطش قدرت داشته و دارند تا چشم به هم بزنی وقت تمام است و باید از هم اکنون پاشنه ها را کشید و بندها را سفت و محکم بست. من در آینده به کسی رای می دهم که چون امامم روی فرشی که از عرش آمده بنشیند و سیب زمینی آب پز را به هزاران سفره ی رنگارنگی که شبهه در اموال آن وجود دارد ترجیح بدهد. من به کسی رای می دهم که بعد از انقلاب تا کنون در وادی امواج ناملایمات روزگار، آبروی شهیدان را حفظ کرده باشد. من به کسی رای خواهم داد که همچون دکتر احمدی نژاد دهک پایین جامعه را لمس کرده باشد و با آنان سر یک سفره نشسته باشد. من به کسی رای خواهم داد که همچو احمدی نژاد هیچگونه غش در ولایتمداری آن نباشد. من به کسی رای خواهم داد که کاخ شاهنشاهان پهلوی را به سخره نگرفته و هنوز هم با دیدن این کاخ ها خاطره ی انقلاب در اذهان آنان جاری و ساری می شود. من رای می دهم، اما به کسی که بصیرت داشته و سخنان رهبرم را هضم و جذب نماید. این را  به جِدّ می دانم، کسی که بنده ی هزار فامیل و هزار کار و هزار بده بستان های غیر ضروری باشد، نمی تواند ناجی این خلق تا منجلاب در گل فرو رفته باشد. برای آن ها که از هم اکنون پوتین ها را سفت و محکم به پا کردند می گویم که ایران اسلامی ولایت مدار و منتظران بقیه الله الاعظم (عج) دنبال کسی می گردند که شباهتی به آن بزرگوار داشته باشند. اگر شما اینچنین هستی بسم الله وگرنه این جایگاه از آن تو نیست و به دیگری واگذار کن.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد