فقدان مردی از جنس علما

 در گذشت حضرت آیت الله سید عبدالله تهرانی مرد ایمان و عمل و تقوی که وجودش مایه مباهات مردم رودبارقصران بویژه فشم بود را به امام زمان (عج) مقام معظم رهبری و امت شهید پرور ایران بالاخص مردم رودبارقصران تسلبت عرض مینمائیم.

 

  آیت‌الله سیدعبدالله جعفری تهرانی از شاگردان عارف و واصل حضرت آیت‌الله بروجردی، حضرت امام خمینی‌(ره) و علامه طباطبایی‌(ره)، ساعت 9 صبح پنج‌شنبه، دوم شهریورماه بر اثر بیماری ریوی و در سن 90 سالگی دار فانی را وداع گفت.

 مرگ مردی از تبار ایمان و تقوی ضایعه ای بزرگ به حساب می آید اما به آن دل خوش داریم که از یک سو جای اینگونه مردان بهشت برین و از طرف دیگر تشعشع علمی و عرفانی اینگونه افراد در جامعه باعث می شود تا فرزندان دیگری از این دست در جامعه پرورانده شوند. خداوند روح آن فقید سعید را متعالی و به بازماندگانش صبر و بردباری عنایت بفرماید.

شجره نامه سادات میگون

خیلی دوست داشتم شجره نامه سادات میگون را بدانم. حدود دوازده سال قبل شجره نامه درختی سادات میگون را در دفتر سردار میراسماعیلی دیده بودم، چندان دقت نکردم. شجره نامه ای که روی یک تابلوی زیبا در صفحه ای مسی تهیه و زینت بخش دفترش شده بود. چند وقت قبل در وبلاگها پرسه می زدم که در وبلاگ سید محمد میرمحمدی شجره نامه ای از سادات میگون خواندم که برایم جالب بود. هر کاری کردم به صورت درختی تنظیم کنم مقدور نشد.  

بنا به نظر جناب میر محمدی شجره نامه ی قبلی اصلاح و شجره نامه ی جدید جایگزین می شود.  

شجره نامه طایفه میراسماعیلی:اسماعیل بن ابی الحسن مستجاب الدعوه  بن مرتضی بن اسماعیل بن ابراهیم بن موسی بن عیداللطیف بن مرتضی  بن شرف الدین علی بن  فخرالدین حسن بن علا ء الدین مرتضی بن فخرالدین حسن بن  جمال الدین محمد بن حسن بن ابی زید بن قاضی علی الهادی بن ابی زید بن علی کیاکی بن عبدالله بن علی بن قاضی القضات شرف الدین ابراهیم بن اسماعیل المنقذی بن جعفر صحصح بن عبدالله العقیقی بن حسین اصغر  بن امام زین العابدین  بن حسین بن علی بن ابی طالب

شجره نامه طایفه میرمحمدی : 

میرمحمد بن احمد بن اسماعیل بن جمال الدین بن کمال الدین  بن اسماعیل بن ابراهیم بن موسی بن عیداللطیف بن مرتضی  بن شرف الدین علی بن  فخرالدین حسن بن علا ء الدین مرتضی بن فخرالدین حسن بن  جمال الدین محمد بن حسن بن ابی زید بن قاضی علی الهادی بن ابی زید بن علی کیاکی بن عبدالله بن علی بن قاضی القضات شرف الدین ابراهیم بن اسماعیل المنقذی بن جعفر صحصح بن عبدالله العقیقی بن حسین اصغر  بن امام زین العابدین  بن حسین بن علی بن ابی طالب 

با تشکر از جناب آقای میرمحمدی

سفر به دیار کودکیها ، نوجوانی و جوانیهایم

سپاس خداوندی را که یکبار دیگر به ما توفیق داد تا بعد از پابوسی حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه آلاف تحیه و ثنا، گذری به میگون داشته باشیم. شهری که خاطراتش برای ابد در ذهن باقی و فراموش نخواهند شد. نوای موسقیایی طبیعتش، از صدای امواج رودخانه گرفته تا بلبلان شاخسارش آرامشی جاودانه را در روح  و جان آدمی ایجاد می کند. کوهها سرتاپا استقامت و پایداری را به نمایش گذاشته بودند. آسمانش ستارگانی را در بغل گرفته بودند و به مردم درونش چشمک می زدند. با دیدن آشنایان حظّ بردیم. اگر چه برخی ساخت و سازها مقداری از طبیعت میگون را عوض کرده بود، اما در یک نگاه طبیعت بکرش همانی بود که بود.وقتی کودکانی را می بینی که اصلاً نمی شناسی و وقتی جوانانی را می بینی که فقط نقش کودکی آنها در ذهن آدمی مجسم می شود و وقتی پیرانی را می بینی که چهره های آنها یک دنیا خاطره را در آدمی ایجاد می کند. لذت بخش است. وقتی به گورستان گذر می کنی با اسامی و چهره هایی مواجه می شوی که هر کدام برگی از تاریخ روابط اجتماعی هر شخص را ورق می زنند.

گاهی آدم از یکجا بودن خسته می شود. فکر می کند که اگر مهاجرت کند وضع بهتر از آن می شود. البته مسافرت برای آدمی خوب است. و سیرو فی الارض ... آدمی باید به گشت و گذار بپردازد تا هم از سکون و یکنواختی برهد و هم آدمیان و زندگی دیگران را ببیند و به تفکر و تعقل فرو برود. از گذشتگان درس بگیرد و آینده را به درستی بنا نهد. اما آدمی اگر از وطنش به یکباره کوچ کند، سخت و دشوار می شود. بدتر از آن اگر این کوچ به دلخواه آدمی نباشد. روزگار هم با ما چنین کرد. به یکباره کوچمان داد، بی آنکه خود به آن راضی باشیم. برخی فکر می کنند که در ناز و نعمت بسر می بریم. برخی می گویند کاش ما هم این توفیق را داشتیم تا از دیار خودمان هجرت کنیم. باید بگویم هیچ کجا وطن نمی شود. اگر چه ایران وطن جمعی ماست، اما زادگاه آدمی یک چیز دیگریست.

سند ازدواج قدیم قدیما

این یک برگ عقدنامه از دورانهای نه چندان دور است. مهم نیست که مذکر و مونث آن چه کسانی هستند. مهم این است که در این برگه چندین نکات اخلاقی نهفته است که ای کاش آیندگان از آن درس بگیرند.   

 

- اولین نکته که در اسناد و نوشتارهای قدیمی به چشم می خورد دستخط آن است. امروزه بیشترین نوشته های دستی از نسخه های درمانی گرفته تا مکاتبات اداری رد و بدل می شود. بیشتر خطها قابل خواندن نیست. 

- دومین نکته در مبلغ مهریه که عدالت رعایت شده است. 

- سومین نکته و مهمترین آن نیمی از مهریه به صورت نقد و مابقی عندالقدره و عندالاستطاعه و عندالمطالبه است. 

- و چهارمین نکته که از این مکتوب می توان درس گرفت دعای انتهای عقدنامه است که عبارت است از: اللهم الف بینهما و طیب نسلهما و طول عمرهما و وسع رزقهما و کفر خطیئهما بمحمد (ص)