شهید نادر فهندژ سعدی

 قصه رزم شهید را به که باید گفتن

 

شهید نادر فهندژ سعدی 

نام پدر: هوشنگ  

تاریخ تولد: ۲۶ / ۱ /۱۳۴۴

تاریخ شهادت: ۴ / ۹ / ۶۴  

محل شهادت:  میمک

مزار: گلزار شهدای سعدی شیراز 

 برگی از زندگینامه شهید نادر فهندژ سعدی در دیدار با خانواده شهید والامقام 

به تاریخ بیست و ششم آذر یکهزار و سیصد و چهل و چهار کودکی بدنیا آمد که او را نادر نام نهادند. لالایی های مادر در گوشش این ترانه را تداعی می کرد که باید هر چه زودتر تنومند شود و برای کاری بس عظیم مهیا گردد. نادر اولین فرزند از خانواده حاج هوشنگ فهندژ بود که به علت شغل پدر تا دوم ابتدایی در یکی از مدارس تهران درس خواند. بعد از آن همراه خانواده به شیراز آمد و در کنار تربت شیخ اجل سعدی شیرازی گام به گام و نفس به نفس رشد و نمو کرده بود. او تا سوم راهنمایی در مدرسه شوریده شیرازی به تحصیل ادامه داد. همزمان با تحصیل در پایگاه بسیج محل هم ثبت نام کرد. عشق او به جبهه باعث شد که یک دوره سه ماهه از طرف بسیج به جبهه اعزام شود. او چون جنگ نابرابر ایران و عراق را مشاهده کرده بود، تصمیم گرفت که هر چه زودتر به خدمت سربازی برود و از آنجا روزنه ای باز کند تا به جبهه اعزام شود. او ملبس به لباس مقدس سربازی شد و پس از دوران آموزشی در 05کرمان به لشکر 84 خرم آباد منتقل و از آنجا به خیل لشکریان اسلام پیوست. حدود 45 روز در جبهه بود که به مرخصی برگشت و بعد از مرخصی مجدداً به جبهه اعزام گردید. در یکی از عملیاتها، به اتفاق چند تن از همرزمانش شرکت کرد و به تعقیب تانکهای عراقی پرداختند. با منهدم کردن تعدادی از تانکها، همچنان در تعقیب تانکهای دیگر بودند که در تاریخ 4 / 9 / 64 با تیر مستقیم نیروهای بعثی مجروح می شود. آنگونه که از همرزمانش حکایت شد، حدود دو کیلومتر با همان بدن مجروح، سینه خیز حرکت کرد و خودش را به گودالی رساند. در آن عملیات تعدادی از همرزمانش هم به شهادت رسیدند. شهید جمشیدی هم از دیگر همرزمانش بود. چهار روز در آن گودال بسر می برد که توسط نیروهای خودی شناسایی و به پشت جبهه انتقال داده شد. پس از آنکه پیکر پاک شهید را به شیراز انتقال دادند، توسط مردم تشییع و در گلزار شهدای شهرک سعدی به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد 

 

رازها و نیازهای خانواده محترم شهید نادر فهندژ سعدی

اطلاعات بالا در روز بیست و پنجم خرداد 91 در دیدار با خانواده معظم شهید که در منزل ایشان انجام شد، دریافت گردید. جناب آقای حسین (پویا) فهندژ هم تمامی گپ و گفتگوهای ما را با دوربین به ثبت رسانید. عقیده دارم که اگر شهدا نیستند، می توان از خانواده معظّم آنها استفاده کرد و از این مکانی که دین و دنیای شهید در آن شکل گرفته، آخرین اطلاعات شهید را بدست آورد. خانواده ی شهید با روی باز از ما استقبال کردند و از شهیدشان گفتند و ما بهره بردیم. از اینکه شهید در دوران کودکی و نوجوانی و جوانی انسانی وارسته، خوش اخلاق، صبور و باوقار بود. از آنها پرسیدم: هنگامی که خبر شهادت فرزندتان را شنیدید چه احساسی داشتید؟ پدر شهید گفت: در ابتدا، سر تا پا آتش شدم، وقتی به خود آمدم و دیدم که شهید با میل و رغبت به این راه رفت، از آتشم کاسته شد و احساسم این شد که گل بهاری بود که تحویل صاحبش دادم. امانتی که خدا داد خودش هم گرفت؛ چه باید بگویم! خوشحالم که فرزندم در این راه که راه امام حسین (ع) بود، گام نهاد و به آرزوی خودش هم رسید. پدر شهید در ادامه گفت: شهید مدارکی داشت از جمله: گردنبند، وصیت نامه ... که هر چه تلاش کردیم نتوانستیم آنها را بدست آوریم. سوال کردم که چرا کوچه ها مزیّن به نام شهدا نیست؟ فرمودند که: ما شهید ندادیم که نامشان در کوچه ها نوشته شود. شهدا مقامشان بالاتر از این است که نامشان را در کوچه ها بیابیم.

پیشنهاد آنها در ارتباط با گلزار شهدا بود که در ذیل می آید:

1 - گلزار شهدا را به شکل مطلوبتری درست شود. جناب حاج هوشنگ فهندژ سعدی پدر شهید نادر فهندژ در این باره گفت: چندین بار به تهران هم رفتم و در این باره با مسوولین صحبت کردم. کارشناسانی هم به محل آمدند، نقشه مهندسی هم کشیده شد. همچنین مبلغ 50 میلیون تومان هم بودجه در نظر گرفته شد، اما نمی دانم چرا ادامه ندادند. در اکثر شهر و روستای ایران، گلزار شهدا کف سازی، مرتب و منظم است؛ اما گلزار شهدای سعدی نامنظم، غیر همسطح و یکپارچه نیست. انتظار ما در این است که گلزار شهدای سعدی شیراز همچون تمامی گلزار شهدای ایران بازسازی، کف سازی و فضا سازی شود.

2 - خیلی از پدر و مادران شهید هستند که می خواهند به مزار شهدایشان در گلزار شهدای شهرک سعدی بروند، اما به علت نامساعد بودن جاده و همچنین نبودن وسایل ارتباطی و ایستگاه مشخص برای رفت و آمد گلزار شهدا، نمی توانند خودشان را به گلزار شهدا برسانند. اگر جاده مربوط به گلزار شهدا تعریض و ایستگاه خط تاکسی و اتوبوسی هم برقرار شود، علاقمندان می توانند به راحتی به گلزار شهدا و همچنین دارالرحمه بروند. در حال حاضر تا رسیدن به چنین جاده ای، شهرداری می تواند مکانی را به عنوان ایستگاه دارالرحمه در نظر بگیرد و تنها شبهای جمعه و جمعه تا ظهر تعدادی وسایل حمل و نقل را در این مسیر قرار بدهد.     انشاءالله