گذری بر تاریخ و جغرافیای میگون(مساحت و امکانات عمومی و خصوصی)

مساحت و امکانات عمومی و خصوصی

مساحت تقریبی میگون : 25 کیلومتر مربع

تعداد مساکن : 2500 واحد در فضایی حدود 6 کیلومتر مربع

مساکن عمومی : 25 واحد در فضایی حدود 2000 متر مربع

میادین : 1  در فضایی حدود 1000 متر مربع

مصالح بنای بیرون خانه ها : خشتی،  سنگی، آجری، سیمانی

معماری مساکن : سقف مسطح از یک طبقه تا 5 طبقه ، حیاط محصور

نوع مالکیت : اکثراً خصوصی و تعدادی خانوار اجاره ای و تعدادی خانوار بصورت رهنی

بهداشت

امکانات در مانگاهی: میگون از حدود 60 سال پیش مجهز به مطب و پزشک بود. در اوایل انقلاب بیمارستانی احداث گردید که بیش از یک سال فعالیت نداشت. زمین این بیمارستان را مرحوم شعبان کیارستمی وقف کرده بود که در حال حاضر بصورت مخروبه ای در آمده است. بعد از چندی در مانگاه میگون به بهداشت خانواده تغییر نام داده شد. مرحوم حاج خیرالله عارف زاده زمینی را وقف درمانگاه نمود که پس از ساخت مورد بهره برداری قرار گرفت. اگر چه در مان برخی اتفاقات و امراض ویژه نیاز به درمانگاه مرکزی فشم و یا تهران دارد، اما در برخی از موارد جزئی و پیشگیری در میگون انجام می شود. داروخانه و مطب های خصوصی هم در میگون وجود دارند.

تاسیسات

آب لوله کشی: در سال 1340 مورد بهره برداری قرار گرفت. ابتدا بصورت تلمبه ای در معابر کار گذاشته بودند و در سال 1350 جمع آوری و شیرهای معمولی نصب و منبع آب زمینی در نرم خاکک ساخته شد. بعدها منبع دیگری در جاده شمشک احداث و منبع قبلی بلا استفاده و متروکه گردید. در سال 1380 منبع مورد نظر که جنب مدرسه راهنمایی آزادگان قرار داشت، تبدیل به سپتینگ مدرسه و از فضای فوقانی و اطراف آن هم برای سرویس بهداشتی و محوطه ای برای مدرسه در نظر گرفته شد.

روشنایی

برق سراسری از سال 1348وصل شد. قبل از آن موتورخانه محلی در سادات محل قرار داشت. بعد از آن مکانی در ایستگاه میگون جهت اداره برق در نظر گرفته شد. اداره برق میگون به نسبت عملکرد قابل قبولی داشته است.

حمام

در گذشته حمام های عمومی به صورت خزینه بود که به لحاظ بهداشتی آنها را تخریب و سه حمام عمومی در سه محل بنا شد که جمعا 15 دوش عمومی و 1 نمره خصوصی وجود دارد. حمامهای عمومی در مالکیت اهالی محل بود و در هزینه ها از درآمد حمام استفاده می شد. اگر نیاز به تعمیرات و یا هزینه های بیشتری بود از مردم محل بصورت سرانه دریافت می گردید. قبل از انقلاب, حمام خصوصی دیگری در بالامحل میگون ساخته شد که چند سالی بیشتر فعالیت نداشت.

بانک

در میگون قبلاً صندوق تعاونی روستایی وجود داشت. اوایل انقلاب بانک صادرات و سپس بانک ملی در میگون ایجاد شد. تعدادی صندوق محلی و خانوادگی هم در میگون فعالیت دارند.

جایگاه شعبه نفت: یک جایگاه شعبه نفت در انتهای جنوبی ایستگاه میگون قرار داشت که بعدها به ابتدای خیابان شمال غربی ایستگاه منتقل شد.

قهوه خانه: تعداد دو قهوه خانه در ایستگاه و بالامحل میگون وجود داشت. قهوه خانه ایستگاه با مالکیت و مدیریت مرحوم کدخدا مظفر الهوردی و قهوه خانه بالا محل هم با مالکیت مرحوم حاج زین العابدین سالارکیا و مدیریت مرحوم حاج مهدی سالارکیا اداره می شد. قهوه خانه ایستگاه پاتوق مسافران یک روزه و رانندگانی بود که ساعتی را در آن مکان به استراحت، صرف چای و ناهار می پرداختند. قهوه خانه ایستگاه از ابتدای روز تا انتهای شب فعال بود. قهوه خانه بالامحل، بیشتر بعدازظهرها باز بود قهوه خانه ها مکانی بود تا باغداران و دامداران محلی بعد از یک روز کاری به آنجا می رفتند و دمی استراحت و با هم محلی های خود به گفت و گو می پرداختند. شاید بیشتر تصمیم گیریها و همچنین کسب اخبار روزانه محلی، ملی و جهانی در این قهوه خانه ها به سمع مردم می رسید. برخی مردم، نامه هایی را که از کسان خودشان دریافت می کردند، چون سواد نداشتند، از یک نفر با سواد می خواستند تا برای آنها قرائت کند. یک نفر که سواد خواندن و نوشتن داشت، روزنامه ای را بلند بلند می خواند و دیگران گوش می کردند. خیلی از استشهادهای محلی هم در این محل نوشته و امضا و بیشتر داد و ستد های محلی هم در این محل انجام می شد.

دلاکی

در میگون آرایشگاهی وجود داشت که مرحوم شیخ احمد سالارکیا آن را اداره می کرد. به آرایشگر دلاک می گفتند. دلاک علاوه بر آرایشگری، کشیدن دندان و ختنه بچه ها را هم انجام می داد. همزمان با مرحوم شیخ احمد، حاج آقا جان سالارکیا هم به این کار پرداخته بود. مرحوم حاج اکبر ایوبی در پایین محل هم مدتی به آرایش سر و صورت می پرداخت. ایشان چای دارچینی هم در بساطش بود. بعدها تعدادی از نسل جدید به شغل آرایشگری روی آوردند.

مهمانخانه: دارای یک هتل جهانگردی است که در بخش جهانگردی به آن اشاره می شود.

کشتارگاه

در ابتدای سربالایی ایستگاه کشتارگاهی بوده که اکنون جمع آوری شد. امروزه کشتارگاه در لشکرک قرار دارد که تا میگون حدود 15 کیلومتر فاصله دارد. در زمستان روزانه 5 راس گوسفند و هفته ای یک گاو ذبح می شود. در تابستان حدود 15 راس گوسفند که این تعداد در روزهای پنج شنبه و ایام تعطیلات به 20 راس می رسد.