دیروز با هیبت تمام آمد و رفت ُامروز چه باید کرد؟

دهه فجر به مبارکی و با هیبت و میمنه همیشگی آمد و رفت 22 بهمن امسال با ایام تولد پیامبرعظیم الشان و امام جعفر صادق (ع) تقارن پیدا کرده بود. باز هم "ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد" ورد زبان مدیحه سرایان و سخنسرایان رد و بدل می شد. "بلغ العلی بکماله کشف دجا بجماله" هم همینطور روح سعدی شیرازی را صیقلی میداد. آمد و رفت و چه آمدن و چه رفتنی که همچنان محو آمدن و رفتنش هستیم.وقتی می آید با هزار دیده و دل به استقبالش می رویم و وقتی که می رود انگاری روحمان به پرواز در می آید. دهه فجر ما هم همینگونه است. وقتی می آید نوید بهار را می دهد. سرودهایی که مطمئن هستیم درباره این ایام سروده شد با هزار ناز و کرشمه به گوش می رسد و ما را با هزار خاطره فراموش نشدنی روبرو می سازد.22 بهمن امسال همچنان سالهای قبل بلکه با ازدحام بیشتری از سوی مردمی که به آن امید بسته اند، آمد و رفت. برخی از خبرنگاران می پرسیدند که چه حسی در این روز دارید؟ باید گفت که آدم وقتی خودش را در بین هزاران نفر از مردمی که به عشق دهه فجر به خیابانها می آیند می بیند، احساس غرور بهش دست می دهد. غرور مثبت ایرانی. هیبت و میمنه ایرانی. در این روز احساس می کنیم که هیچگونه غم و رنجی نداریم. احساس زنده بودن می کنیم. احساس تحرک و نشاط به ما دست می دهد. سرود "الله اکبر خمینی رهبر" وقتی به گوش می رسد، می فهمیم که صاحب داریم. وقتی سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" خوانده می شود انگاری ایران فقط مال ماست. وقتی صدای "مرگ بر شاه" را می شنویم انزجار خودمان را از هر چه و هر که بخواهد ادای شاه را در آورد بیزار می شویم. وقتی سرود"برخیزید ای شهیدان راه خدا" را می شنویم تازه می فهمیم که واقعاً"در بهار آزادی جای شهدا خالیست" نزدیکترین ایامی که بعد از 22 بهمن در پیش داریم، انتخابات مجلس شورای اسلامی است. یعنی ما در اوایل اسفند ماه در انتهای سال 90 درست بعد از سی و سه سال از انقلاب اسلامی باید یکبار دیگر در پای صندوقهای رای قرار گرفته و به نمایندگانی که مورد اطمینان ما هستند رای بدهیم. چگونه نمایندگان را بشناسیم؟ معمولا در هر شهر و روستایی مردم با کاندیداهای منطقه خودشان آشنایی دارند. آشنایی مردم با اینگونه افراد که در حال بستن بندهای پوتینشان هستند تا برای مردم خدمت کنند چندان نا محسوس نیست. این افراد کسانی هستند که از قبل در محله ها و مناطق مورد علاقه خودشان برای خدمت کمر بسته بودند. شاید به ندرت کسانی از غریبه ها وجود داشته باشند که بخواهند شانس خودشان را امتحان کرده و بدون اینکه مردم کارایی آنها را دیده باشند نامزد حوزه انتخابی یک محل شده باشند و تازه بخواهند با هزینه های میلیونی شاید هم میلیاردی اخلاق اسلامی خودشان، رفتار اجتماعی خودشان و صد البته عملکرد شبانه روزی خودشان را به گوش مردم برسانند. حال اگر کاندیدایی آنقدر گمنام بود که شناسایی آن برای مردم مشکل ایجاد می کرد؛ باید از کسان مطمئنی که بیشتر آنها را میشناسند جویا شد. امروزه دیدار کاندیداها از حوزه های انتخابی خودشان بیشتر و بیشتر می شود. در یک روستایی شنیده شده بود که یکی از افراد دار فانی را وداع گفته بود و هنوز کسان نزدیک میت از مرگ عزیزشان مطلع نشده بودند که نامزد انتخاباتی همان منطقه که در محل حضور گرمی داشت صبح زود برای عرض سر سلامتی و تسلیت به دیدار یازماندگان رفته بود که موجب تعجب خانواده میت گردید. امروزه بازار بساط شام و سرکشی از محله ها و همچنین سخنرانیها و در انتها پوسترهای تبلیغاتی در انواع و اندازه های گوناگون به چشم می خورد که هر بنر و پوستری که به دیوار می خورد و یا اینکه زیر دست و پا در خیابلانها روی هم انباشته می شود دل هر رفته گر از آن جهت به درد می آورد که چگونه این همه کاغذها را جمع آوری نماید و دل مستضعفان را به درد می آورد که این مردک از کجا آورده است که اینچنین پولها را به هدر می دهد. اگر هر پوستر لقمه نانی می شد می توانست یک سفره ای را سرمست نماید. امروزه باید در انتخاب نمایندگان به چند نکته توجه داشت. - اینکه کاندیداها از چه آبشخوری آب می خورند. آیا آنها به قدرتهای پول و سرمایه وصل هستند. اگر وصل هستند باید از آنها دوری کرد. چرا که یک نماینده ای که خودش غرق در لذت و خوشی باشد چگونه می تواند و یا درک می کند که فقرا و مستضعفان چه حال و روزی دارند تا برای آنها قوانین عادلانه ای وضع نمایند. - اینکه کاندیدا و یا نامزد نمایندگی در طول دوران با برکتش چه عملکردی داشته است. عملکرد او مورد کنکاش قرار گیرد و بعد برای انتخاب تصمیم بگیریم. - اگر کاندید قبلا هم در مجلس حضور داشت و این بار برای بار دوم و یا بار چندم برای خدمت به مردم آستین بالا زده باید یک مطالعه ای از حضورش در مجلس داشته باشیم. ببینیم ایشان در مجلس به دنبال حاشیه سازی بوده و یا اینکه دغدغه تنظیم قوانین داشته است. ببینیم ایشان در حوزه انتخابی خودش چند عملکرد مثبت داشته است. ببینیم ایشان به شعارهای انتخاباتی اش جامعه عمل پوشانده و یا فراموش کرده است. ببینیم ایشان در مجلس یک فرد منظم و در همه موارد سکوت را جایگزین چانه زدن و برای دفاع از یک قانون و یا رد آن تحرکی داشته است. نمایندگان باید چه خصوصیاتی داشته باشند؟ نمایندگان قبل از هر چیز باید نماینده مردم ایران به قامت ایران باشند. دور از هیاهوهایی که هیچگونه کاربرد ترقی جامعه را ندارد باشند.نماینده در مرحله اصلی باید پای بند به قوانین اسلامی باشد. باید کاملا به ولایت مطلقه فقیه ایمان باشد. اصلا نماینده باید اخلاق اسلامی داشته باشد. خوب و بد را تشخیص بدهد. باید با قوانین گذشته و حال آشنایی داشته باشد. اصلا باید بداند برای چه به مجلس می رود. نماینده ای که خودش دغدغه کارهای شخصی بسیار زیادی باشد نمی تواند برای جامعه فعال باشد. نماینده باید بداند که در مجلسی قرار می گیرد که در راس همه امور است. باید این را خوب بداند که جا پای شهدا می گذارد.