کندو کاوی در مدارس و معلمین میگون به بهانه روز معلم

کندو کاوی پیرامون مدارس و معلم در رودبار قصران(میگون) به بهانه روز معلم

نمی دانم اولین مدرسه در رودبارقصران در کجا و در چه سالی ساخته شد.اما از بزرگان محل در میگون شنیدم که اولین مدرسه در میگون در منزل حاجی آقاجان سالارکیا بعد از حمام عمومی بالامحل کار آموزشی خود را شروع کرد.در این مدرسه دختر و پسر مختلط بودند.بعضی از اولیا به خاطر همین اختلاط از فرزند دخترشان برای تدریس جلوگیری می کردند.مدرسه تا ششم نظام قدیم (سیکل) بود.هرکسی مدرک سیکل خود را می گرفت آمادگی لازم را برای کار داشت.بعضی از جوانان آن زمان با گرفتن مدرک سیکل به استخدام ارتش در آمدند.بعد از آن منزل حاج زین العابدین سالارکیا در بازارچه قدیم میگون برای آموزش پسرانه در نظر گرفته شد.از آن تاریخ به بعد مدارس دخترانه و پسرانه از هم جدا شد.در دوره بعدی مدرسه پسرانه به سادات محل منزل حاج صادق الهوردی انتقال داده شد. دوره (متوسطه)هفتم تا دوازدهم هم در میگون راه اندازی شده بود.در اواخر سال 40 بود که دبیرستان خواجه نصیر طوسی در ایستگاه میگون ساخته شد . ما جزء اولین نفراتی بودیم که به عنوان دانش آموز وارد این مدرسه شده و همچنین جزء آخرین نفرات دوره نظام قدیم بودیم.بعد از ما نظام قدیم برچیده و کلاش ششم ابتدایی هم حذف شده و دوره راهنمایی جای آن را گرفته بود.مدرسه دخترانه ای هم در بالامحل میگون ساخته شد و دانش آموزان دختر هم به مکان جدید منتقل شده و منزل اجاره ای جناب سالارکیا تحویل داده شد.پس از آن مدرسه پسرانه دیگری در ایستگاه میگون بعد از جاده شمشک در ابتدای سربالایی جاده قبرستان بنا گردید که دبیرستان را به آنجا منتقل و فضای دبیرستان را به مدرسه ابتدایی پسرانه اختصاص دادند.دبیرستان میگون فقط یک رشته ادبیات را داشته و اگر دانش آموزی می خواست در رشته های دیگری به تدریس ادامه بدهد می بایست به تهران می رفت. چون رفتن به تهران برای همه میسر نبود بالاجبار اکثریت قریب به اتفاق در همان رشته ادبیات ادامه تحصیل می دادند.بعضی ها هم تا ششم ابتدایی بیشتر ادامه نمی دادند.چون می توانستند با همین مدرک در بعضی از ادارات و مخصوصا در ارتش به استخدام در آیند.با توجه به اینکه در دوره دبیرستان از بچه های رودبارقصران هم به مدرسه میگون می آمدند، احتمالا در رودبارقصران همین یک دبیرستان بیشتر نبوده است.امتحانات به صورت سه نوبتی برگزارمی شد. امتحان نوبت سوم کلاس ششم دبیرستان به صورت نهایی و آن هم در تجریش تهران برگزار می شد.بعد از انقلاب برای دانش آموزان دختر هم مدرسه ای جنب همان مدرسه بنا شد و پس از آن بود که مدرسه ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان ازهم جدا شدند. دبیرستان خواجه نصیر طوسی قدیم که امروزه مدرسه ابتدایی نظامی گنجوی به آنجا منتقل شد هم بعد از انقلاب توسعه داده شد و برای آن مکان یک سالنی ساخته شد که از آن برای نمازخانه و سالن جلسات از آن استفاده می کنند.در ابتدای سربالایی نرم خاکک(محل قبرستان قدیم) در بالامحل میگون مدرسه راهنمایی پسرانه آزادگان ساخته گردید.این مدرسه ازسرویس بهداشتی مناسبی برخوردار نبود. همچنین حیاط مدرسه کوچک بود.در سال 80 زمین جنب مدرسه که وقفی بوده و منبع آب قدیمی میگون هم در آنجا قرار داشته به فضای مدرسه اظافه گردید و همچنین سرویسهای بهداشتی هم در این بنا در نظر گرفته شد.در اوایل سال 80 مدرسه ای در بالامحل جنب مخابرات ساخته شد که امروزه از این فضا برای دبیرستان دخترانه آزاده استفاده می شود. مکان قبلی مدرسه دخترانه آزاده به مدرسه ابتدایی پسرانه تبدیل شد.منزل حاج زین العابدی سالارکیا هم از طرف مالک وقف ساخت مدرسه گردید.در این محل هم مدرسه ای بنا گردید و هم اکنون دبیرستان پسرانه میگون در این محل مستقرمی باشد.

-------------------------------- 

 

 ازاولین معلمانی که به صورت کلاسیک در میگون و همچنین رودبارقصران شروع به فعالیت کردند، اطلاع و آگاهی ندارم.اما می دانم که یکی از همین معلمان در میگون دار فانی را وداع نموده و در قبرستان قدیمی بالامحل میگون در همین مکانی که امروزه مدرسه راهنمایی پسرانه آزادگان در آنجا بنا گردید مدفون شده است.در اواسط سال 70 تصمیم داشتیم با هماهنگی آموزش و پرورش و شورای اسلامی و بسیج محل مورد نظر که در ابتدای در ورود جنوبی مدرسه می باشد برای یادبود با یک سنگ قبری با نام همان معلم مقبره کوچکی بنا نماییم و به عنوان یکی از اولین معلمین منطقه در روز معلم همان سال برنامه ویژه ای داشته باشیم.متاسفانه این کار هم مثل خیلی از کارهای دیگر انجام نشد.ولی آنچه مسلم وقابل دسترس است ،می توان ازمرحوم حاج محمد علی گشتاسب میگونی، حاج حسن کیارستمی ، حاج نجف الهوردی و حاج خسرو الهوردی به عنوان اولین معلمان بومی میگون نام برد.یکی از کارهای دیگری که در میگون قرار بود در ایام هفته معلم از این پیش کسوتان عرصه تعلیم و تربیت انجام دهیم ، گردهم آیی آنها در یک مکان و تجلیل و قدردانی از آنها بود که این امر هم تا زمانی که من در آنجا بودم انجام نشد.امیدوارم مسوولین آموزش و پرورش رودبارقصران مخصوصا جناب آقای رحمت الله سلیمانی که در حال حاضر سکان دار عرصه تعلیم و تربیت در بخش می باشند نسبت به این کار اهتمام بورزند.همین افراد بودند که به ما آموختن را یاد داده بودند. غیر از دیپلم خیلی از بچه های محل در گذشته وارد دانشگاه شده بودند.امروزه نه تنها از میگون بلکه از تمام روستاهای بخش رودبار قصران دانشمندانی کوچک و بزرگ وجود دارند که مایه مباهات و افتخار می باشند.کاش در طول سال یک روزی را برای همایش در نظر می گرفتند و از این افرادی که از نظر علمی به مقامهای بالا دست پیدا کردند به جامعه رودبار معرفی می کردند.یک زمان افتخار ما میگونی ها در این بود که بیشترین معلم در بخش رودبارقصران از میگون بوده است.من که تا آخر عمر مدیون معلمین خودم هستم. امیدوارم همواره مورد لطف و عنایت حق تعالی قرار داشته باشند.از راه دور دست یکان یکان آنها را بوسیده و روز معلم را نه تنها به آن معلمان پیش کسوت و ارزنده بلکه به جامعه فرهنگیان ایران و همچنین رودبارقصران و بالاخص میگون تبریک عرض می نمایم.امید آن دارم پیشانی شان بلند، روزگارشان سبز و آینده آنها رو به تعالی باشد.